Kioskedia
خانه /
پارک راه‌آهن موزه تالاب‌های دریای زرد چین / طراحی معماری DuShe

پارک راه‌آهن موزه تالاب‌های دریای زرد چین / طراحی معماری DuShe

تاریخ: 1404/02/13
موضوع: معماری

 

متن توصیفی ارائه‌شده توسط معماران:
پس از آن‌که ایستگاه راه‌آهن اصلی شهر یانچنگ به «موزه تالاب‌های دریای زرد چین» تبدیل شد، سکوهای قدیمی ایستگاه به‌جای تخریب به شیوه‌ی معمول، حفظ شدند. این سکوها با موزه و پارک تالابی تلفیق شدند و به یک پارک شهری تبدیل گشتند. نکته‌ی هیجان‌انگیزتر این‌جاست که بخشی از این فضا به بخش عمومی یک هتل تبدیل شده که خود یک نوآوری انقلابی به شمار می‌رود.

 

 

از زشتی به نماد تبدیل شدن
بررسی‌های اولیه نشون داد که فضای متروکه‌ی محل بیشترین تأثیر رو روی معمار گذاشته. سکو، که به‌تازگی از کار افتاده، چندان آسیبی به عناصری مثل ستون‌های فولادی، سقف‌های خرپایی و ریل‌ها نزده بود – طوری که انگار خودش می‌خواست آروم و بی‌سروصدا از صحنه‌ی تاریخ کنار بره.
توی برنامه‌ی کلی بازآفرینی ناحیه‌ی ایستگاه راه‌آهن، قراره موزه‌های تالابی، پارک‌های تالابی، هتل‌های پنج‌ستاره، مرکز همایش‌های بین‌المللی و کلی کسب‌وکارهای دیگه دوروبرش شکل بگیرن. پارک راه‌آهن نقش چسب وسط ماجرا رو بازی می‌کنه – مثل یه نخ طلایی، همه‌ی بخش‌های مختلف رو به هم وصل می‌کنه و یه محور پیاده‌راهی با منظره‌ی شاخ درست می‌کنه.

 

 

فراتر از معماری: هنر «نوسازی خرد» نما
برخلاف نوسازی‌های معماری، سکوها و ریل‌های راه‌آهن جزو «سازه‌ها» محسوب می‌شوند و نوسازی چنین سازه‌های «غیرمعماری» نیازمند دقت بیشتری در میزان دخالت طراحی است.
سکوها و ریل‌ها به‌عنوان بخش مهمی از حافظه‌ی شهری، حس نوستالژی بسیاری از مردم را در خود دارند. پس از چندین دور گفتگو با مالکان و نهادهای مسئول، به‌تدریج استراتژی طراحی مبتنی بر «نوسازی خرد با مداخله‌ی حداقلی» شکل گرفت.

 

 

سقف سکو مهم‌ترین سازه‌ی موجود در سایت است. در جریان نوسازی، تمام اجزای اصلی آن حفظ شده‌اند و تنها با رنگ‌آمیزی سطحی، عملکردهایی مانند مقاومت در برابر آتش و خوردگی تأمین شده است. نورگیرهایی نیز به سقف اضافه شده‌اند. این نورگیرها ضمن افزایش نور طبیعی سطح زمین و کمک به رشد گیاهان، ویژگی‌های سازه‌ای خرپا را نیز از طریق تابش نور برجسته می‌کنند.

 

 

چیدمان منظر از الگوی طبیعی موجود پیروی می‌کند. در ناحیه‌ی سکوی اصلی، تنها سنگ‌فرش کف جایگزین شده و ریل‌ها و تراورس‌ها (چوب‌ریل‌ها) در حالت اصلی خود حفظ شده‌اند. در عین حال، مسیرهای چوبی مورب نصب شده‌اند تا سکوهای دو طرف را به ناحیه‌ی ریلی به‌خوبی متصل کنند.
منطقه‌ای که پیش‌تر فقط از دور قابل مشاهده بود، اکنون به پارک راه‌آهنی تبدیل شده که مردم می‌توانند از نزدیک در آن قدم بزنند. دو قطار قدیمی نیز بخشی از این پارک شده‌اند؛ شهروندان می‌توانند وارد واگن‌های چرمی سبز قدیمی شوند، عکس بگیرند، قهوه بنوشند و از نزدیک فرهنگ راه‌آهن را تجربه کنند.

 

 

از ریل تا دیوار: چگونه مصالح ریلی معماری را بازآفرینی می‌کنند
چگونه می‌توان بخشی از سنگ‌ریزه‌های باقی‌مانده از ریل‌های قدیمی را پس از اجرای منظر جدید دوباره استفاده کرد؟ این پروژه یک ایده‌ی نوآورانه ارائه می‌دهد: تبدیل آن‌ها به دیوارهای منظر و ساختمان‌ها. اجزای مسیرهای پیاده‌روی از صفحات فولادی مقاوم در برابر شرایط جوی با رنگ تیره ساخته شده‌اند که با تراورس‌های اصلی ریل‌ها ترکیب شده‌اند.
طراحی با استفاده از مصالح بومی انجام شده است؛ سنگ‌ریزه‌های ریلی جمع‌آوری و به‌صورت دیوارهای گابیونی استفاده شده‌اند تا حافظه‌ی طبیعی و خشن این مکان تا حد امکان حفظ شود.
یک ساختمان کوچک نیز در ناحیه‌ی ریلی افزوده شده که شامل عملکردهایی مانند سرویس بهداشتی و اتاق کامپیوتر است. دو حجم ساختمانی به‌صورت نامنظم در کنار هم چیده شده‌اند و از طریق مسیر پیاده‌رو به سکوهای دو طرف و ناحیه‌ی منظر ریلی متصل می‌شوند. نمای خارجی ساختمان از دیوارهای گابیونی ساخته شده که سنگ‌ریزه‌های آن مستقیماً از محل پروژه جمع‌آوری شده‌اند؛ با این امید که ساختمانی با جلوه‌ای «رویش‌یافته از بستر» خلق شود.

 

 

 

وداع با گذشته، ورود به آینده
رهبران دولتی آن زمان امیدوار بودند که تحول این سکو تنها به‌عنوان یک پارک ساده نباشد، بلکه طرحی اصیل و نوآورانه باشد و به‌عنوان الگویی برای فعال‌سازی و بهره‌برداری از خطوط راه‌آهن قدیمی عمل کند. آن‌ها چندین بار به محل پروژه رفتند، بررسی‌های میدانی انجام دادند و پیشنهاد دادند که تمامی سکوها حفظ شوند و بخشی از آن‌ها به فضای عمومی هتل جدید تبدیل شود.


 

 

این ایده الهام‌بخش تیم طراحی شد، اما چالش اصلی آن‌ها این بود که سایبان ایستگاه یک سازه‌ی موقتی بود و امکان استفاده از آن به‌عنوان یک ساختمان دائم وجود نداشت. بنابراین، سقفی جدید در زیر سایبان طراحی شد و از اختلاف ارتفاع بین سقف جدید و سایبان برای جانمایی تجهیزات مکانیکی و الکتریکی استفاده شد.
این سازه‌ی جدید، به‌نوعی به بخشی از دکوراسیون داخلی نیز تبدیل شد: ریل‌های حفظ‌شده به‌صورت داخلی بازآفرینی شدند، قطارها به رستوران تبدیل شدند و سکوها به فضاهایی چون پذیرش و لابی-بار تغییر کاربری دادند؛ و این همه، نوآوری‌ای بی‌سابقه را رقم زد.

 

 

 

 

 

 

 

 

کیوسکدیا تنها برگزارکننده رسمی دوره های تیف استرالیا TAFE و PDA کانادا در ایران با هدف ورود به بازار کار ایران و خارج ایران و ارائه سرتیفیکیت بین المللی از کانادا و استرالیا می باشد. در این دوره های پروژه محور از صفر تا صد و بدون پیش نیاز و کاملا بر اساس بازار کار آموزش می بینید و در طول دوره یک پروژه طراحی داخلی را زیر نظر اساتید بین المللی طراحی میکنید. 

 

دوره های آنلاین آکادمی بین المللی کیوسکدیا شامل:

دوره طراحی داخلی ، دوره دکوراسیون داخلی و دوره دکوراتوری ، دوره بازسازی ، دوره نورپردازی ، دوره طراحی نما ، دوره طراحی فضای سبز ، دوره نرم افزارهای معماری و طراحی ، دوره شرکت در مسابقات بین المللی 

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر و ثبت نام در دوره آنلاین طراحی داخلی و آموزش آنلاین طراحی داخلی و دریافت گواهینامه بین المللی طراحی داخلی بر روی لینک زیر کلیک کنید:

https://kioskedia.com/

 

پیج اینستاگرام آکادمی بین المللی کیوسکدیا :

kioskedia_official@

 

شماره تماس برای ثبت نام و اطلاعات بیشتر:

09107300818

021-88254691

021-88269173

 

 

برگرفته شده از وبسایت Archdaily 

اشتراک گذاری

آخرین مطالب

مطالب مرتبط

whatsapp
پشتیبانی