در طول تمدنهای مختلف تاریخی و جنبشهای هنری، از یونان و روم کلاسیک گرفته تا رنسانس و باهاوس، همکاری بین هنر و معماری یک بیان اجتماعی مهم بوده است. با این حال، آرمانهای مدرنیسم و تولید انبوه قرن بیستم منجر به افول و تقریباً ناپدید شدن هنر در ساختمانها شد.
در پاسخ، بسیاری از کشورهای اروپایی مسئولیت ترویج همکاری هنر و معماری را بر عهده گرفته اند. طرح هایی ایجاد شد که درصدی از کل هزینه یک ساختمان عمومی، مکان یا فضای جدید را باید صرف هنر کرد. این قانون که معمولاً به عنوان "درصد برای هنر" شناخته می شود، در فرانسه منشأ گرفته است و در طول سال ها توسط هنرمندان و معماران برای ایجاد تجربیات جدید معماری مورد بررسی قرار گرفته است.
ایده این سیاست در سال 1936 در فرانسه متولد شد، اما تا سال 1951 اجرا نشد. قانون دولت را ملزم می کرد که 1٪ از بودجه "ساختمان مدرسه" خود را به هنر اختصاص دهد. در ابتدا، این سیاست نقش هنر در معماری را عمدتاً به عنوان «تزیین» میدانست که هدف آن غنیسازی محیط مدرسه برای دانشآموزان بود. با این حال، این سیاست به دلیل محدود بودن آن به ساختمان های مدارس و این واقعیت که بودجه فقط از سوی دولت تامین می شد، با انتقاداتی مواجه شد. در پاسخ، این قانون در سال 1972 مورد بازنگری قرار گرفت. این قانون به همه ساختمانهای عمومی گسترش یافت و این بودجه بخشی مستقیم از هزینه پروژه شد. این تجدید نظر به این معنی بود که هنرمندان ملزم به مشارکت در ایجاد معماری عمومی، افزایش محبوبیت سیاست و فرصت به عنوان هدف برای هنرمندان در جامعه بودند.
کشورهای دیگر نیز به زودی سیاست های مشابهی را اتخاذ کردند. قانون ایتالیا در سال 1949 مقرر کرد که تمام مقامات دولتی 2٪ از کل هزینه های ساختمان خود را برای دکوراسیون اختصاص دهند. در سوئد، طرحی که در دهه 1930 پدیدار شد، دولت را ملزم کرد که نیمی از بودجه 1 درصدی را برای هنر فراهم کند و سازندگان مسئول تامین مابقی آن بودند. هلند قانونی را تدوین کرد که بر اساس آن 1.5 درصد از هزینه ساخت ساختمان های عمومی جدید باید برای راه اندازی آثار هنری یکپارچه اختصاص داده شود. سیاستهای مشابهی نیز در نروژ، فنلاند، ایالات متحده آمریکا و بسیاری از کشورهای دیگر ایجاد شد که ادغام هنر در ساختمانها را ترویج میکرد.
در طول سال ها، بحث در مورد سیاست در فرانسه کاملا منحصر به فرد بوده است. به دلیل دخالت بیش از حد معمار در تولید ساختمان و عدم حضور هنرمند تا پایان پروژه، ایرادات اجتناب ناپذیری وجود داشته است. این نشان دهنده ایده آل "تزیینی" اصلی برای صندوق هنری است. به طور جداگانه، هنرمندان به شدت از عدم پاسخ آشکار به این ابتکار توسط مقامات منطقه ای و محلی و همچنین توسعه دهندگان خصوصی انتقاد کرده اند. سایر مسائل بوروکراتیک شامل تورم هزینه های اولیه، درصدها، هزینه ها و تاخیرهای رویه ای است.
گفتگو در مورد چگونگی ادغام هنر مدرن با معماری برجسته بوده است. هنرمندان به دنبال فراتر رفتن از مجسمههای روی نما بودند و در تمامی اشکال هنر از جمله صدا، نور، هنر دیجیتال، رسانههای ترکیبی و هنر پرفورمنس کاوش کردند. در سال 1983، در پاسخ به بازخوردهای گسترده، سیاست "درصد برای هنر" از طریق قانون تمرکززدایی برای دولت های محلی اعمال شد. در عمل، یک درصد از کل بودجه یک ساختمان عمومی در فرانسه، با احتساب مالیات، باید به هنر یا طراحی اختصاص یابد. این تمرکززدایی فرصتهایی را برای همه هنرمندان فراهم کرد و نام معروف خود را «یک درصد» به این سیاست داد.
مدرسه Georges Frêches در مونپلیه نمونه بارز کاربرد این سیاست است. در مجموع 400000 یورو به سفارش طراح فرانسوی Matali Crasset اختصاص یافت. او مجسمههای فلزی را به عنوان ویژگیهای نورپردازی برای بهبود فضای داخلی ساختمان گنجاند. از سال 2004، شش ساختمان مدرسه ای منطقه ای، همراه با سایر ساختمان های عمومی در کشور، از مداخلات هنری بهره مند شده اند. سیاست 1% به کمیسیونی بسیار مورد توجه در میان هنرمندان کشور تبدیل شده است و آنها را قادر می سازد تا ادغام آثار خود با معماری و تعامل آن با مردم را بررسی کنند.
مثال دیگر «Les Turbulences at Orleans FRAC Center by Jakob MacFarlane» است که در آن خلاصه خواستار طراحی آزمایشی شد. این سازه یک تغییر بود، با یک پسوند به مجموعه ساختمانی قرن نوزدهمی اضافه شد. تلاطم های چشمگیر با قاب فولادی از سطح زمین بالا آمدند و با پانل های آلومینیومی-کامپوزیت Reynobond پوشانده شدند. از طریق سیاست 1٪، همکاری با دو هنرمند Electronic Shadow امکان ادغام LED ها در پانل های Reynobond را فراهم کرد. این باعث شد بخشهای بزرگی از آشفتگیها به میدانی درخشان تبدیل شود که در آن تصاویر، الگوها و پیامها میتوانستند برقصند و پیمایش کنند. سطح بیرونی ساختمان به یک بوم برای ادغام هنر دیجیتال تبدیل شد و یک بیانیه شهری قوی ایجاد کرد.
این سیاستها با به چالش کشیدن هنرمندان برای فعالیت در چارچوب محدودیتهای معماری، پیشرفت معماری را تقویت میکنند. به گفته Matali Crasset، در مصاحبه ای با Ivo Bonacorsi در مورد کمیسیون مدرسه Georges Frêches، او گفت: "با 1٪، شما می دانید که در یک قایق با معماران و دفتر محلی آنها هستید. الزامات مشتری خاصی وجود دارد. قوانین سختگیرانه ای که باید رعایت شوند، فقط مربوط به چیدمان مبلمان یا چیدمان اینستالیشن نیست. با دیدن ساختمان فوکساس، بلافاصله متوجه میشویم که کار بر روی نمای بیرونی تقریباً غیرممکن بوده است و از من خواسته شد که به موضوع نور داخلی بپردازم، و این همان چیزی است که من تصمیم گرفتم با آن کار کنم روی نور."
بحث در مورد نقش هنر در معماری با ابتکاراتی مانند این ادامه می یابد و الگویی را برای سایر مناطق ارائه می دهد. هنر همیشه قدرت الهام بخشیدن به احساسات و ارتقای تجربیات معماری را داشته است و این سیاست ها تداوم حضور آن را تضمین می کند. وزارت فرهنگ فرانسه نیز ماهیت جاری این گفتگو را به رسمیت می شناسد. در سال 2015، سیاست "1 ساختمان، 1 کار" را با هدف نزدیک کردن هنر به همه، از جمله در ساختمان های خصوصی، معرفی کرد. خط مشی آنها نه تنها از خلق هنری حمایت می کند، بلکه در تلاش است تا هنرهای تجسمی را به گسترده ترین مخاطبان ممکن ارتقا دهد و از ارزش هنر در تجارب معماری حمایت کند.
کیوسکدیا تنها برگزارکننده رسمی دوره های تیف استرالیا TAFE و PDA کانادا در ایران با هدف ورود به بازار کار ایران و خارج ایران و ارائه سرتیفیکیت بین المللی از کانادا و استرالیا می باشد. در این دوره های پروژه محور از صفر تا صد و بدون پیش نیاز و کاملا بر اساس بازار کار آموزش می بینید و در طول دوره یک پروژه طراحی داخلی را زیر نظر اساتید بین المللی طراحی میکنید.
دوره های آنلاین آکادمی بین المللی کیوسکدیا شامل:
دوره طراحی داخلی ، دوره دکوراسیون داخلی و دوره دکوراتوری ، دوره بازسازی ، دوره نورپردازی ، دوره طراحی نما ، دوره طراحی فضای سبز ، دوره نرم افزارهای معماری و طراحی ، دوره شرکت در مسابقات بین المللی
برای دریافت اطلاعات بیشتر و ثبت نام در دوره آنلاین طراحی داخلی و آموزش آنلاین طراحی داخلی و دریافت گواهینامه بین المللی طراحی داخلی بر روی لینک زیر کلیک کنید:
پیج اینستاگرام آکادمی بین المللی کیوسکدیا :
شماره تماس برای ثبت نام و اطلاعات بیشتر:
برگرفته شده از وبسایت Archdaily